...
جای نگاه سردت خالیست.
کوچه‌ی خاک گرفته‌ی تاریکتان را میگویم٬ میدانی؟ دستت که چه نرم می‌پیچید و دردی که عضله‌های صورتت را می‌درنوردید.
جای نگاه سرد و سنگینت خالیست.