دلا رفیق سفر بخت نیک‌خواهت بس / نسیم روضه‌ی شیراز پیک راهت بس
دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش / که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس
هوای مسکن مألوف و عهد یار قدیم / ز رهروان سفر کرده عذرخواهت بس
وگر کمین بگشاید غمی زگوشه‌ی دل / حریم درگه پیر مغان پناهت بس
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد / تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس
به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ / دعای نیمشب و درس صبحگاهت بس
به منت دگران خو مکن که در دو جهان / رضای ایزد و انعام پادشاهت بس