هیییی ... یادش بخیر . داشتم عکسایی که تو ژاپن از توالت دیجیتالیاش انداخته بودیم نیگا میکردم کلی نوستالژیک شدم ! اون روزا علی و عمو مزدا ... البته علی و مزدا کلی خاطِرَن ولی من عکسای توالت فرنگیا رو که دیدم کلی نوستالژیکم برداشت . آخه نمدونین که این ژاپنیا توالتاشون اونقده تکنولوژیک بودن که اصلاً آدم هوس میکرد روزی چند بار روم به دیوار گلاب به روتون بره اونجا دستشویی گنده کنه ( ایول با ادبی حرف زدن خودم D: ) !! آخه بعد از اینکه کارت تموم میشد اونجا ۶ تا دکمه بود که هر کدوم رو میزدی یه جور باحالی شروع میکرد به شستن . یکی با آب سرد ٬ یکی با آب گرم ٬ یکی فشار کم ٬ یکی فشار زیاد ٬ یکی از بالا ٬ یکی از پایین ٬ البته من اونی که واسه دخترا customize شده بود رو از همه بیشتر میپسندیدم ولی کلاً خیلی چیز باحالی بود دیگه ... فکرشو بکنین ... اصلاً لازم نبود دست خودتو کثیف کنی کافی بود بشینی با دکمههاش بازی کنی و کلی با انواع آبهای سرد و گرم خود توالت فرنگی دیجیتالیه میشستت !! الان آدم قدر اون روزا رو میدونه . به خدا من الان اونقده که هوس توالت بو گندوی جمشیدیه رو کردما ٬ یا هوس اون دستشوییهای فرحزاد که بوی وایتکس با بوی گه قاطی میشد رو کردما که خدا میدونه . هر چی بود اونجا اگه دیجیتالم نبود آدم خودش میتونست دست بکنه کثافتای خودشو بشوره !! آب بود .. کاسه توالت بود ... هیییییی ... یادش بخیر ... این غربیای الاغ ٬ اصلاً حالیشون نیست این چیزا که !! اَه اَه اَه !! ( هر کی منو بشناسه میدونه که من چقدرررر به پاکیزگی اهمیت میدیم !! )
اینا رو گفتم که بگم این جملهی احسان رو که اینجا خوندم چقده به دلم نیشست:
یکی از چیزایی که آدم اینجا گاهی بدجوری هوس میکنه اینه که یه شیلنگ آب خنک بگیره ماتحتش!!!