ما آدما خیلی فراموشکاریم ... مثلاً من . اصلاً چرا من خود تو ... آره همین تو که داری این ور اون ورو نیگا می‌کنی . یا تو که همچین داری نیشخند میزنی و اینو میخونی . همتون فراموشکارین. هممون فراموشکاریم ( و البته نامرد و البته بی‌مرام و البته خودخواه و البته دروغگو و خیلی چیزای دیگه ) خیلی هم ادعاتون ( و البته ادعامون) بشه دو سه روز بیشتر طول نمکشه . فکر می‌کنی خیلی آدم خوبی هستی ؟!! هیچ پخی نیستی داداش من ... تو هیچی نیستی . آمیب دیدی ... ندیدی دیگه ... ولی اگه دیده بودی می‌دونستی یه آمیبم نیستی یا چمدونم مثلاً پشه ٬ شبیهش شاید باشه ولی یه پشه هم نیستی . دو سه روز سروصدا می‌کنی که آی من آنم که رستم بود ... زهرمار ... همش الکیه ... فکر کردی دوبار راه درست رفتی راه رفتن بلدی ؟ فردا راه رفتن هم یادت میره . فکر کردی دو روز آدم (؟!!) خوبی بودی دیگه به به ... اَه که بوی گند این آدمای خوب که هیچ‌وقت نمتونن خوب بمونن ولی همیشه فکر می‌کنن می‌تونن به‌هم می‌خوره ... همش دو سه روزه ٬ هر ادعایی بکنی فقط دو سه روز دووم میاره ... بعد هم دیگه کی به کی و به چی چه فکری می‌کنه ... هیچی ... هیچیِ هیچیِ هیچی ... ما آدما خیلی فراموشکاریم میدونی ... خیلی گُهیم . زیاد.

پ.ن. ما (من) بیشتر.
پ.ن. آره ... منم آدمم . هر کسی هم یه روز ادعا کرد آدم نیس بیاریدش پیش من چهار تا مثال واسش میزنم چهار تا خاطره یادش میارم که بفمه اونم هیچ پخی نیس الا یه تیکه آدم نحس بد ترکیب.