|
|
|
...
امروز که داشتم برد مربوط به عنوان پروژه های کارشناسی رو میخوندم متوجه شدم عنوان پروژم طولانی ترین عنوان پروژه ی موجوده : « بررسی و مقایسه ی توصیفگر های تصویری مطابق با استاندارد MPEG-7 به منظور مدل سازی مفهومی داده های چند رسانه ای و بازیابی بر اساس محتوا در پایگاه های داده ای چند رسانه ای » خوب طبیعتاْ وقتی یکی مثل من با یکی مثل دکتر ربیعی پروژه برداره هر چقدر هم دودر باشیم هر دوتامون تو اسم گذاشتن کم نمیاریم !! ولی اخیراْ یه کم که کارای نوشتاریش رو شروع کردم به این نتیجه رسیدم که عجب گهی خوردم !! من فعلاْ ۵۰-۶۰ صفحه براش نوشتم ولی این ۶/۱ اُم پایان نامم هم نمیشه !! این پروژه یه سال قشنگ کار داره !! الان هم که دیگه امتحانا دارن میان !! من یه جلسه هم این ترم کلاسا رو نرفتم ، درسا رو چی کار کنم ؟!! من که تابستون بعد امتحانا باید کارای زاهدان تابشینا رو تموم کنم ٬ بعدش هم که باید برم آلمان کارای IPSI رو واسه ربیعی بکنم ٬ بعدش هم که دیگه وقتی نیس !! راستی پس کی خوشگذرونی کنم ؟!! اَدمیژن Illinois رو چی کار کنم ؟!! کارای زندگیم رو کی جمع و جور کنم ؟!! آخ‌خدا، کافیه که هفته ها به جای ۷ روز ۱۰ روزه بودن من ۳ روز تو هفته اضافی داشتم !! حیف که نمیشه ولی اگه میشد ٬ چی میشد ؟!! |